Er heerst een grote bedrijvigheid wanneer ik ’s morgens op school aankom. Het soort opgewonden heen en weer geloop dat onlosmakelijk bij het begin van een grote reis hoort! Hebben we alles bij? Is alles in orde? Iedereen gaan plassen? Enz. Papa Geert doet de laatste checkronde met de grote pomp. Alle banden moeten eraan geloven en worden van die extra portie lucht voorzien tot hun velletje lekker spant!
Iedereen klaar? Mandarine was er even niet helemaal zeker van en gaf met een paar natte tranen nog een dikke knuffel aan mama, maar vertrekt dan dapper mee. Ianne haar dunne beentjes gaan vóór mij aan een razend tempo op en neer. Eerste bocht naar links, tweede naar rechts, derde naar links... fier doet ze haar kleine wieltjes bollen. Maar halverwege Driegaaien besluiten papaGeert en zij toch maar het fietsje in te ruilen voor het stoeltje achter bij papa. Als we de eerste lichten gepasseerd zijn, vereeuwigt papaBart -gehurkt langs de kant van de weg- als een echte paparazzi, al wie passeert.
Juf Joanna, papaSwa die dienst doen als signaalgevers en papaBart zullen we geregeld die dag zien voorbijflitsen als ze zich, na het volbrengen van hun plichten, weer naar het begin van het peleton spoeden. Vooral Joanna kan op veel bewondering rekenen... “Amaaaai, juf, gij kunt snel fietsen, cool seg!!
Dan valt de ‘eerste gewonde’. De opa van Ward heeft een lekke band. Fluitsignalen weerklinken om de eersten van onze heerlijke meute te doen wachten. Na kort deskundig overleg worden fiets, opa en Ward ingeladen bij moekeLeen. Oooh wat jammer L...
We vertrekken weer.
En dan leidt Martine ons een prachtig natuurgebied in. Oogstrelende vergezichten, weilanden, bomen, bloemen langs de oevers van de Durme. De zon doet het water en de bladeren van de bomen schitteren. De wind doet zacht zijn ding en brengt de heerlijkste geuren mee. Ik moet de neiging onderdrukken mijn ogen te sluiten om zo nog meer te genieten van zoveel zinnelijk genot. Maar ja, op een kettingbotsing zit niemand te wachten...
Halverwege pauseren we even met koek en drank aan een kapelleke. Martine legt ons uit wat er in de geheime koker zit die ze op haar rug draagt. Elke school heeft er een affiche ingedaan zo blijkt. De koker startte zijn reis in Limburg en zou in Oostende moeten eindigen. En dan vertrekt de stoet weer. Tot zover nog geen gepreutel gehoord....
Onze gids Martine leidt ons verder naar de plaats van bestemming. Af en toe weerklinkt het van ‘FIETSER!!’ of ‘AUTO!!’ en dan glijdt iedereen, als een geöliede machine, naar de kant. Onze bezemwagens volgen ons op de voet en dan zie ik opeens Joy voorbijrijden met Gina. Aan haar glimlach te zien heeft ze het daar best naar haar zin J. En dan zijn we er al....We zien een heel groot gebouw met een gigantische speelplaats, zo groot als heel ons Ark-terrein denk ik.
Iedereen krijgt een sapje en na nog wat gespeel en toiletbezoek (in deze toiletten moet je je toiletpapier meenemen vóórdat je binnengaat!! En zelfs Moriah vindt de kleutertoiletjes klein, “daar kan ik maar een klein kakje in leggen!” zegt hij) gaan we eten in hun refter. Het was lang geleden dat ik een dergelijke ruimte binnenkwam en ik persoonlijk moet zeggen dat ik het niet gemist heb. Als ik andere mama’s en papa’s aan mijn tafel hoor, heeft niemand echt heimwee naar ‘de refter’J!!
Na het eten krijgen we een rondleiding in de klassen. Immens grote lokalen!! Ik zie onze juffen verlekkerd kijken J. Dan krijgen we een schoolvoorbeeld van rollenpatronen. Anna en Jana zijn aan één kant van de klas druk aan het kokkerellen, Tibor en Gaïs zitten aan de andere kant lekker onderuit mét voeten omhoog in een reuzenpoef.... Hilariteit!! Met de nodige lachstuipen als gevolg. Ondertussen is ook de achterband van de opa van Ward gerepareerd.
En dan vertrekken we weer. Al het overtollig gewicht wordt ingeladen in onze trouwe bezemwagens. Mandarine kruipt lekker bij moekeLeen en laat zich rijden. Sara gaat nog onderuit, maar stapt toch weer moedig op haar fiets en Fylia is plots een pedaal kwijt en wordt bij gebrek aan het juiste materiaal ook ingeladen bij moekeLeen. Ianne en Lente die nu in het wagentje van papaGeert zitten, keuvelen erop los en worden betrapt op het insmeren van hun koets met zonnecrème J. Bij het kappelleke stoppen we weer even en krijgen we zowaar ‘Toverdrank’, moekeLeen (van Lente-Wikke) heeft bananenmilkshake gemaakt! Gina is over en weer gereden om ze te gaan vangen. Zodoende krijgen we de lekkernij ook nog fris geserveerd!! Mmmmm....
En dan beginnen we aan de laatste loodjes. Alles en iedereen wordt weer in- en opgeladen en de benen komen in beweging. We komen weer langs de Durme, papaBart zorgt nog steeds voor degelijke documentatie, Juf Joanna en papaSwa flitsen plichtsbewust voorbij, mama’s, papa’s, oma’s, opa’s en kidz trappen rustig verder. Niets laat merken dat we al heel wat kilometers in de benen hebben en dat de middagzon ons warmt (lees: verhit J). Behalve Moriah misschien, die blijkt achter mij lekker te slapen met hoofdje achteruit en mond wagewijd open. Misschien wilde hij vliegen vangen....
Dan stoppen we kort een tweede maal op een pleintje in de schaduw van de bomen. MoekeLeen kan al goed meezingen met de laatste hits die ze heeft opgezet voor de drie dames op haar achterbank. Als we weer klaarstaan voor eindspurt klinkt het ‘PAPAAAGEEEERT UW PRINSESSEN ZIJN AAN HET WACHTEN!!’ en op een drafje komt hij aangelopen J.
Enkele straten verder heeft opaWard weer lekke band, dit keer de voorste band. Maar niet getreurd, hij wordt gewoon om de 500m weer opgepompt. De intervallen worden snel korter. Tegen de tijd dat we bijna weer aan De Ark zijn is het om de 50m, maar Ward en opa zijn heel de weg naar huis gefietst!! Olé! De ketting van Gaïs doet op 200m van school ook nog even eigenwijs, maar dan zijn we weer allemaal thuis, waar we een warm onthaal krijgen. Toch weer goed om thuis te zijn!!
Bij deze wil ik nog een ongeloofelijk, mega dikke pluim geven aan al die kidz die meegefietst hebben. Het was tof om met jullie op stap te zijn!! Ik sta er echt van versteld hoe vlot jullie die 35km gedaan hebben!! Ook dikke pluim voor de organisatie en zeker ook de bezemwagens, die in die hitte, op een sukkeldrafje ons toch maar trouw volgden..., ze hebben meermaals hun nut bewezen..... Mercie dus!!
Waneer is de volgende rit?? Ik doe mee!!
Lieve groeten,
Natalie (mama Moriah-Anna)
De GO! methodescholen kozen bij de 2de editie van 'GO! methodescholen in de kijker' voor het thema 'maatschappelijke betrokkenheid en engagement, vertaald in slogan
Zo'n 550 kinderen, ouders, leerkrachten en sympathisanten waren zondag
De opbrengst van deze dag gaat dan ook naar een goed doel, namelijk Mobile School vzw (www.mobileschool.org). De benefietvoetbalwedstrijd werd geleid door niet mindere dan Herr Seele, nu ook scheidsrechter in opleiding. Er werd een kunstwerk van de hand van Herr Seele overhandigd aan de school van winnaar van de pronostiek.
Een eerste oproep werd gelanceerd. Enkele namen begonnen te circuleren... Jean-Luc, Willy, Helmut en Sigrid werden aan de lijst toegevoegd, maar ook één voor één weer geschrapt daar ze op die bewuste zondag niet thuis waren. Wie wel trouwens ? Wij zullen in Oostende zijn...
Op zondag 25 mei spelen de Cowboys tegen de Henken, tenminste als de spelers het toelaten, voor het goede doel. Hopelijk vind jij ook de weg naar het doel en vindt Herr Seele de goede fluit.
